κραύρωση

η (Μ κραύρωσις) [κραυρούμαι]

ξηρότητα

νεοελλ.

ιατρ. ατροφική, σκληρυντική, ρικνωτική εξεργασία τών ημιβλεννογόνων, που συνοδεύεται από έντονο κνησμό (α. «κραύρωση τού αιδοίου» β. «κραύρωση τού πέους»).